เล่าสู่กันฟัง - การบุกเบิก (จากความทรงจำ)

งานด้านที่ดูจะโดดเด่นที่สุดของผมคืองานด้านการบุกเบิกดินแดนใหม่ บุกเบิกพื้นที่ใหม่ บุกเบิกเซลใหม่ บุกเบิกจังหวัดใหม่ บุกเบิกประเทศใหม่ ฯลฯ งานด้านบุกเบิกของผมเริ่มต้นเมื่่อผมมาอยู่ในความหวังกรุงเทพฯ เช่น บุกเบิกพื้นที่ใหม่ จากเซล 1 เซลที่สำโรงกลายเป็นส่วน S1 สมัยนั้นพื้นที่ที่ผมดูแลอยู่ไกลกันมากครับ สมุทรปราการทั้งจังหวัด และยังแถมด้วยฝั่งธนฯยาวไปถึงบางบอนโน้น เซลผมมีตั้งแต่สำโรง ยาวไปถึงอ.บางบ่อ อ.บางพลี บางปู อ.พระประแดง สนุกครับ การได้ทำสิ่งที่ตัวเองชอบนั้นก็มีความสุขมาก ไม่ว่าจะไกลขนาดไหน ไปบุกเบิกได้ทุกที่ สมัยนั้นผมชอบสะพายย่าม ไปไหนก็มีอุปกรณ์ครบทุกชนิดอยู่ในกระเป๋าย่ามของผม การบุกเบิกเปิดสถานนมัสการหรือว่าคริสตจักรนั้น ก็ได้ทำในขณะที่ดูแลS1อยู่ คือไปเปิดที่ปากน้ำ และที่พระประแดง รวมแล้ว 2 คริสตจักร สมาชิกในเซลผมนั้นต้องเดินทางมาคริสตจักรไกลมาก คริสตจักรสมัยนั้นอยู่ที่โรงหนังออสการ์ บางคนอยู่ถึงอ.บางบ่อ ไกลออกไปสัก 60 กม. แต่ว่ามาก่อนคนอื่นๆเลย พระเจ้าให้โอกาสผมได้ทำงานที่ยากๆ ไกลๆ แต่สนุกครับ เวลาผมไปเยี่ยมคน ผมต้องไปนอนค้างกับเขาด้วย เพราะแต่ละที่ไกลมากๆ เช่น บางปูเป็นต้น อยู่เลยจังหวัดสมุทรปราการไปอีก สงสัยจริงๆว่า ถ้าเป็นผู้นำสมัยนี้เขาจะทำกันยังไง เขาจะสู้เหมือนแบบผมไหม อีกฝากหนึ่ง เซลผม บางบอนก็มี สมุทรเจดีย์ก็มี คนละฝากกันเลย สมัยนั้นผมก็ใช้วีธีเขียนจดหมายฝาก คือไปหาเขาแล้วก็ทิ้งจดหมายฝากไว้ให้เขาอ่าน ก็ใช้ได้ผลดี ในความจำกัดของผม ผมจะหาวิธีการต่างๆในการดูแลสมาชิกของผมให้ดี

งานบุกเบิกถัดมาที่ได้ทำคืองานต่างประเทศ ทั้งจีน พม่า อัฟริกา อยู่ในความรับผิดชอบของผมใต้ส่วนE1 พม่านี้ผมใช้อ.อลงณ์ สมัยนั้นอายุแค่ 18 ปีเองครับ แต่ 18 ปีนี่แหละทำให้เกิดคจ.พม่าขึ้นมาได้ การทำงานของผมนั้น แม้ว่าผมจะพูดภาษาต่างๆไม่ได้ แต่สิ่งที่ผมทำคือผมต้องหาหัวหน้าสายให้เจอ เมื่อมีหัวหน้าสายแล้ว งานนั้นก็จะเคลื่อนที่ไปได้ งานอัฟริกานี่เป็นอีกงานที่ผมมีความประทับใจมาก จำได้ว่าครั้งแรกที่คนอัฟริกาเข้าในคจ. ผมดีใจมาก ต้อนรับขับสู้ ดูแลอย่างดี ในที่สุดก็เปิดบ้านเขาทำเซลอัฟริกันได้เป็นเซลแรกในคริสตจักรของเรา ผมจำวันแรกที่ไปเยี่ยมจัดเซลกับพวกเขา ผมแทบเป็นลมสลบไปตรงนั้น เพราะว่า... กลิ่นตัวเขาแรงมากจริงๆครับ ทำงานกับคนอัฟริกันนี้ ต้องปรับตัวให้ได้กับกลิ่นตัวของเขา ดังนั้นคริสตจักรอัฟริกันก็เกิดขึ้นมาในคริสตจักรความหวังจากตรงนี้ ทำงานกับคนอัฟริกันนี่สนุกมากครับ เพราะวัฒนธรรมของพวกเขาชอบการนมัสการ เมื่อผมเข้าไปในบ้านเขา เต้นโลดสรรเสริญพระเจ้ากันสุดฤทธิ์เลยครับ

งานบุกเบิกอีกอันคืองานพันธกิจ ผมรับผิดชอบสมัยแรกคือการเปิดคริตจักร ผมจะต้องเดินทางไปก่อนเพื่อไปเตรียมงานการเปิดคริสตจักร สมัยแรก เราจะเปิดคริสตจักรที่ใด เราจะจัดงานประกาศกลางแจ้งก่อนเสมอ ผมจะทำหน้าที่เดินทางไปเตรียมงานในภาคเหนือของไทยครับ นอกจากนั้น ภาคเหนือคือภาคที่ผมรับผิดชอบ ผมบุกเบิก แม่ฮ่องสอน แพร่ น่าน อุตรดิตถ์ ประสบการณ์การบุกเบิกนี่เล่ากันไม่หมดครับ มีเรื่องให้เล่าเยอะมาก โดยสรุปว่าต้องอาศัยความทุ่มเทจริงๆ เราถึงจะบุกเบิกงานในจังหวัดนั้นๆได้ ต้องมีความเชื่อ ต้องลุย จะมาทำหงิมๆเหนียมๆ ทำงานบุกเบิกไม่ได้หรอกครับ อีกภาคหนึ่งที่ผมบุกเบิกคือภาคตะวันออก อยู่ในความรับผิดชอบของผมเช่นกัน

ถัดมาก็งานบุกเบิกต่างประเทศ เราก็ใช้ยุทธวิธี สร้างคนในกรุงเทพฯแล้วส่งเขากลับไปบุกเบิกในประเทศของเขา เช่นพม่าเป็นต้น สมัยแรกๆ ผมก็เอาผู้นำพม่าที่คิดว่าจะมาร่วมนิมิต มานอนที่บ้านของเรา เพื่อสร้างเขา แต่ไม่เคยสำเร็จ จะได้แต่คนประเภทที่หิวเงิน ต้องการความช่วยเหลือ ไม่เคยเจอผู้นำแท้สักที จนเราต้องสร้างเอง และส่งออกไปจากคริสตจักรเราเอง กัมพูชาก็เช่นกัน สร้างคน ส่งคนออกไปจากประเทศไทย และที่อยู่ในปัจจุบันก็ได้แก่ประเทศในอัฟริกา ที่ผมออกไปสร้างเขาเอง สอนวิธีการทำคจ. ฯลฯ นั่นก็เป็นประสบการณ์การใช้ภาษาอังกฤษครั้งแรกในต่างประเทศครับ เมื่อเดินทางไป มีรอบสุดท้ายที่ผมเดินทางโดยตัวคนเดียวเองด้วย ได้ประสบการณ์ดีมากๆครับ

งานด้านการบุกเบิกอันสุดท้ายก็คือการบุกเบิกงานชนเผ่า สมัยนั้นมีเพียงเผ่าม้งอยู่ในคริสตจักร แล้วผมก็เริ่มบุกเบิกเผ่าละว้า เผ่าต่อมาคือเผ่าอิวเมี่ยน แล้วหลังจากนั้นก็มีเผ่านานาเผ่าเต็มไปหมด เรื่องงานชนเผ่านี้ ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่ผู้นำคนเก่าแล้ว ให้มีใจรักพวกเขาเหล่านั้น และต้องบุกเบิกดูแลพวกเขาเหล่านั้น

สรุปความว่าผมชอบการบุกเบิก อนาคตผมก็ยังจะบุกเบิกต่อไป ถ้าพระเจ้าพอพระทัย ผมจะบุกเบิกงานพันธกิจชาติพันธุ์ครับ